تدوین کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان که در سال 1979 به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید و پیگیری تحقق مفاد آن، از دستاوردها و اهداف کمیسیون مقام زن سازمان ملل است.

امسال اجلاس کمیسیون مقام زن در حالی برگزار می شود که فعالان زن از ایران دران حضور ندارند . این در حالی است که در سالهای گذشته تعدادی از فعالان جنبش زنان به نیو یورک آمده و در اجلاس شرکت کرده بودند.

شیرین عبادی حقوقدان وبرنده جایزه صلح نوبل درباره اهمیت شرکت فعالان زن در این کنفرانس به رادیو فردا می گوید:"مشکلات حقوقی ، اقتصادی و اجتماعی زنان رابایستی از زبان خود زنها و همچنین افرادی که در این زمینه ها فعالیت می کنند، شنید. برای اینکه صدای مظلومیت زن ایرانی در سازمان ملل متخد منعکس نشود و جهانیان ازآن بی اطلاع باشند، دولت ایران هر زنی راکه در این اجلاس شرکت کرد، تحت پیگرد قرار داد و حال آنکه این نهاد وابسته به سازمان ملل است و دولت ایران هم عضو سازمان ملل متحد است."

جمهوری اسلامی ایران از سال 1389 به مدت چهار سال به عضویت کمیسیون مقام زن درامده است وهر سال هیئتی د ولتی از ایران در این احلاس شرکت دارند. شیرین عبادی حقوقدان درتوضیخ علت مخالفت و ممانعت جمهوری اسلامی با شرکت فعالان جنبش زنان در اجلاس کمیسیون مقام زن می گوید:" پاشنه آشیل جمهوری اسلامی در حقوق زن است.زیرا زنان خواهان پست سیاسی نیستند، رقیب سیاسی نیستند، بلکه صحبت از برابری و عدالت می کنند که رژیم چمهوری اسلامی ایران پاسخی برای ان ندارد. زنان ایران سوال می کنند در حالتی که طبق آمار تعداد زنان دانش آموخته و تحصیلکرده، بیش از مردان تحصیلکرده است در ایران، چگونه است که در قانون نوشته اند دیه زن نصف دیه مرداست؟"

شیرین عبادی در ادامه می افزاید:" رژیم ادعا می کند که این مسئله ناشی از شریعت مقدس اسلام است، اما دیدید که بسیاری از روحانیون عالی مقام و مجتهد، ازجمله آیت الله صانعی ، آیت الله مجتهد شبستری، آیت الله منتظری و بسیاری دیگر صراحتا اعلام کردند که این قوانین اسلامی نیست وناشی از برداشت غلط از اسلام است. واز آنجایی که این حکومت هر گز در برابر خواست مردم کوتاه نیامده، به انحای مختلف سعی می کند صدای پرسشگران را خاموش کند."

اجلاس کمیسیون مقام زن متشکل از پانل های مختلف با شرکت نمایندگان دولت های عضو سازمان ملل، نمایندگان سازمان های غیر دولتی و نهادهای سازمان ملل است.

شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل درباره دستاوردهای این اجلاس و تاثیر آن بر زندگی زنان می گوید:" سازمان ملل متحد تشکیل می شود از نمایندگان دولتها . بنابراین از دولتهایی مانند ، ایران و عربستان و کویت و یمن نمیشود انتظار داشت که اینها بیایند و با نادیده گرفتن فرهنگ پدسالار خودشان به نفع زنها تصمیم بگیرند. بنابراین علت این که اصولا نهادهای وابسته به سازمان ملل متخد آنطوری که باید و شاید در زمینه خواستهای برحق مردم جهان حرکت نمی کنند، همین است که در حقیقت سازمان ملل نیست، بلکه سازمان دول است.از این رو پیشرفتها در چنین سازمانی طبیعی است که بطئی و کند است. "

شیرین عبادی در پایان می افزاید:" اما مهمترین اثر این کمیسیون آن است که توجه بین المللی را به نابرابری بر اساس جنسیت در سراسر جهان جلب می کند. فقط در ایران نیست که زنها از تبعیض در رنجند، در غالب کشورها متاسفانه این وضعیت وجود دارد، اما در برخی از کشورها مانند ایران و عربستان و کویت خیلی شدید تردر بعضی دیگر ضعیف تر است ."